آسیب رباطهای صلیبی، رباط‌های صلیبی، ساختارهایی طنابی شکل هستند که به استخوان‌های زانو کمک می‌کنند تا در موقعیت مناسب نگه داشته شوند. هر زانو دارای دو رباط صلیبی است: رباط قدامی و خلفی که به شکل ضربدری در کنار یکدیگر قرار دارند. وظیفه این رباط‌ها، حفظ ثبات زانو و نگهداشتن استخوان‌های ران و ساق پا در هنگام حرکت‌های پا در کنار یکدیگر است.

این رباط‌ها ممکن است به علت موارد زیر آسیب ببینند:
1. پیچیدن زانو
2. ضربه به زانو
3. کشیده شدن بیش از حد زانو
4. فرود آمدن به همراه خم شدن زانو
5. توقف ناگهانی در هنگام دویدن
6. تغییر ناگهانی وزن بدن از یک پا به پای دیگر

روش‌های تشخیص پارگی رباط صلیبی شامل شرح حال بیمار، تست‌های بالینی، MRI، و رادیوگرافی معمولاً طبیعی است مگر اینکه همراه با شکستگی‌هایی در سطح مفصلی استخوان‌های بزرگ‌تر باشد.

آسیب رباط‌های صلیبی می‌تواند منجر به بی‌ثباتی زانو شود و در نتیجه، بیمار ممکن است تجربه کند که زانویش حین فعالیت‌های خاص خالی می‌شود. این بی‌ثباتی زانو ممکن است با گذر زمان به آرتروز یا ساییدگی زودرس مفصل زانو منجر شود.

درمان‌های مختلفی برای پارگی رباط‌های صلیبی وجود دارد که بسته به شدت آسیب، سن بیمار، شغل و... متفاوت است. افراد جوان با پارگی کامل رباط صلیبی و تمایل به ادامه ورزش‌های پرتحرک نیاز به عمل جراحی دارند، اما افراد مسن و آرامش‌طلب معمولاً بدون عمل جراحی تحت درمان قرار می‌گیرند.

روش‌های غیر جراحی شامل درمان دارویی، فیزیوتراپی و ورزش، تزریق‌های مختلف مانند پی‌ار‌پی و گاز ازون، تزریق استروئید، و استفاده از بندهای طبی خاص برای زانو است.

پیشگیری از آسیب‌های رباط‌های زانو ممکن است کمی دشوار باشد زیرا اغلب این آسیب‌ها هنگام تصادف اتفاق می‌افتند، اما انجام تمرینات استقامتی و کششی برای افزایش قدرت ماهیچه‌های ران و انجام تمرینات کششی قبل و بعد از فعالیت‌های ورزشی می‌تواند کمک کننده باشد. همچنین، افزایش تدریجی شدت فعالیت‌های ورزشی نیز می‌تواند موثر باشد.